Vrouwencirkel: Autisme en vriendschap bij (jonge) vrouwen (leeftijd tussen 21 en 29 jaar)

Het is nog niet zo heel lang geleden dat autisme als een jongensding werd gezien.

Autisme kan zich echter anders uiten bij vrouwen dan bij mannen. Meisjes en vrouwen hebben (zichzelf) doorgaans strategieën aangeleerd om te compenseren voor hun sociale en communicatieve beperkingen. Er is vaak ook sprake van een co morbiditeit waardoor het autisme vaak niet (of laat) herkend wordt of anders gediagnosticeerd.  In de kindertijd kan de sociale communicatie en interactie nog vrij duidelijk en simpel verlopen. Er is nog weinig sprake van ongeschreven regels en onuitgesproken verwachtingen.

De adolescentie kan hier verandering in brengen.

Vriendschappen worden gecompliceerder, vooral bij meisjes en jonge vrouwen.

Daarboven geven meisjes en vrouwen met autisme vaker aan last te hebben van sensorische overgevoeligheid en overbelasting. Sociaal contact en communicatie kost enorm veel energie.

Het constant bewust moeten betekenis verlenen aan situaties, lichaamstaal, mimiek om in een sociale interactie ‘niet door de mand’ te vallen is enorm uitputtend.

Hoe ouder het meisje/de vrouw wordt hoe complexer interacties worden en groter de inspanning om te voldoen aan de bijkomende verwachtingen die dan nog eens per situatie of persoon anders kunnen zijn.

Rekening houdend dat meisjes en vrouwen met autisme op dezelfde criteria hun diagnose verkrijgen maar dat deze zich anders kunnen interpreteren is het belangrijk om hierover aan psycho-educatie te doen.

De jaren tussen 21 en 29 jaar zijn jaren waarin typisch veel veranderingen in het leven voorkomen. Einde van schoolloopbaan, solliciteren, beginnen werken, alleen of samen gaan wonen. Partnerrelaties/zwangerschap/kinderen kunnen de jonge vrouw met autisme/adhd erg onder druk zetten. Net in die periode is sociaal contact vaak het moeilijkst.

Doel : Bekomen van kwalitatieve sociale verbinding door het combineren van psycho-educatie en de praktijk om dingen samen te doen met anderen. Het komen tot inzichten, het vergroten van de weerbaarheid, inzetten op stressreductie en het ervaren van (kleine) successen.